De 11e dag

Vanochtend werden we wakker in Trondheim. Na het ontbijt zijn we nog even de benen gaan strekken. Een kleine wandeling van een half uurtje. Daarna weer de boot op. Alleen vanmiddag gaan we er nog af en daarna is het rechtdoor zonder oponthoud naar Bergen waar we rond 14.30 aan gaan komen.

Na het ontbijt en de bijeenkomst hoe het ontschepen morgen in zijn werk gaat, vonden we het toch eens tijd om nog in de jacuzzi te gaan. Wat een heerlijkheid was dat, heerlijk warm bubbelend water en buiten minder dan 10 graden en mist. Maar het was helemaal niet koud. Aan de horizon zagen we een heel vaag oranje schijnsel. Onze medebubbelbad gaste zei dat het het Noorderlicht was. Gisteren hebben we dat ook wel gezien maar toen dachten we nog dat het van een vreugdevuur kwam!

Rond 16.30 meerden we aan in Kristansund, daar stond de bus op ons te wachten om ons naar de Atlanterhavsveien te brengen. Eerst was het een rondje Kristansund waarna we naar Averoy reden. Van daaruit bezochten we de Kvernes Stave church, die naar men aan neemt gebouwd is in de eerste helft van de dertiende eeuw. De reis werd vervolgd naar een lokaal restaurantje waar we de locale specialiteit Bacalao hebben gegeten. Wat een heerlijk gerecht. Ik denk best simpel te maken. Ga het thuis in elk geval wel eens proberen. Daarna ging het verder over de Atlantic Road, een weg bestaande uit 8 bruggen die verschillende eilandjes met elkaar verbind. Hij is maar 8,2 km lang maar wel erg gaaf. Hier worden ook veel commercials voor auto's opgenomen volgens onze gids Imke.

We reden door het mistige en regenachtige mooie Noorse land richting Molde waar onze boot aan kwam varen. We waren net op tijd terug om mee te doen aan een soort pubquiz.

Het is nu nonstop naar Bergen waar we morgen rond 14.30 arriveren en we meteen door gaan naar het vliegveld waar ons vliegtuig om 17.30 richting Amsterdam vertrekt. Morgen om deze tijd liggen we dan ook weer heerlijk in ons eigen vertrouwde bedje.

Dit was dan ook het allerlaatste blog van onze reis. Leuk dat jullie het met zoveel gelezen hebben. Wij hebben erg genoten, ik hoop jullie ook een beetje.

De 10 e dag

Vanmorgen rond 7.00 waren we weer in Ornes. Nog even en we passeren de poolcirkel weer. Het was erg mistig weer. De globe was toch wel goed te zien. De zeven zusters, een bergketen waarvan met zegt dat het zeven trollendames zijn die niet voordat de zon op kwam weg waren en dus versteend zijn, daarin tegen hulden zich in nevelen.

In Bronnoysund liepen we om 15.45 de haven binnen. Vo o r het eerst vandaag mochten we een uurtje luchten. In het stadje was geen fluit te beleven maar met Ria en Jeanine, 2 dames uit ons reisgezelschap hebben we toch wat leuke fotomomenten gehad.

Weer aan boord, het zonnetje begon te schijnen, trok het lieflijke Noorse landschap aan ons voorbij. We zagen een heleboel vreugde vuren. De Noren vieren vandaag de zonnewende. We hadden geluk dat het zulk mooi weer was geworden want we kwamen langs de Torghatten. Een rots met een gat erin. Volgens de sage was dat erin gekomen omdat vroeger het water hoger stond en een vikinghoofdman er met zijn bootje doorheen is gevaren. Ja de Noren geloven nog in sprookjes!

Vanavond was aan boord het afscheidsdiner. Een extra feestelijk 5 gangendiner omdat de rederij HURTIGRUTEN dit jaar 125 jaar bestaat. Het was een geweldige avond. We hebben dan ook een leuk tafel gezelschap. Morgen gaan er een heleboel Duitsers van boord in Trondheim, en wij hebben nog een excursie in Kristansund en Molde.

Nu is het de hele nacht doorvaren richting Trondheim. Morgen nog genieten van de laatse dag aan boord..

De 9e dag

Vandaag de reis zuidwaarts vervolgd. Naar huis lijkt altijd sneller te gaan. De kapitein moet het schip in een uitgegraven kanaal in de zee laveren tussen de boeien. De baai valt met eb te veel droog voor de scheepsvaart. We meerden af in Stokmarknes,de oprichtings plaats van de Hurtigruten maatschappij. Natuurlijk konden we daar naar het Hurtigruten museum, maar wij doen liever een plaatselijk rondje supermarkt. Daar zijn we binnen een half uur wel uitgekeken en kan Noor weer een pot jam scoren die naar haar vernoemd is. Gister had ze Nora Aprikos en vandaag vond ze Nora tyttebear jam!

We varen door naar de Lofoten. Daar hebben we nog een excursie gepland staan in wederom zo'n ribbootje. We weten inmiddels hoe het werkt en zorgen ervoor dat we vooraan op de boot kunnen gaan zitten. Ook nu lukt het. Deze kapitein, een Nederlander, had er duidelijk meer zin in dan de andere twee. Met hoge snelheid stoven we over het water. Onze neuzen volop in de wind. Gelukkig konden we de hogere golven goed aan zien komen zodat we optijd met de deining mee konden bewegen. Heel erg gaaf was het. Ook hier weer veel zeearenden en meeuwen. We hebben echt hele mooie strandjes gezien, je zou zo maar kunnen denken dat ze op de Antillen lagen. Kleine vissersdorpjes verstopt tussen de bergen die heel goed kunnen leven van de visvangst. Allemaal heel lieflijk. Na ruim een uur zijn we weer terug bij ons schip.

Morgen zakken we weer af en passeren wederom de poolcirkel. Het gaat dan ook 's nachts weer even donker worden.

De 8e dag

4.50 uur.....wat hoor ik daar voor geluid. Zachtjes worden we gewekt door de telefoon in onze hut. Pfff...we moeten op. Vandaag gaan we dan eindelijk naar de Noordkaap. Om 5.30uur vertrekt de bus die ons er heen gaat brengen. Donker is het niet, maar wel heel erg mistig. Gedurende de bustocht komt daar geen verandering in. Op de Noordkaap aangekomen kunnen we eerst genieten van een heerlijk ontbijt buffet. Daarna spoeden we ons naar buiten op zoek naar de wereldbol die de Noordkaap markeert. Door de dikke mist doemt hij op. We hebben onze foto's gemaakt en genoten van het uitzicht. Niet heus dus. We zagen de zee zelfs niet die 307 meter beneden ons moet liggen. Maar niet getreurd...de Noordkaap is bedwongen. Een lang gekoesterde wens van Noor is in vervulling gegaan en ik ben blij dat ik erbij was. En als je hier heen gaat weet je dat dit normaal weer is voor hier. Na een paar warme dagen is de invloed van de warme golfstroom zo groot dat er gemakkelijk mist ontstaat als het water kouder is.

De weg terug ging naar de haven van Hammerfest. Het was een busreis van bijna 4 uur. Normaal gesproken zou je kunnen genieten van het landschap maar met dit weer was er niet veel te zien. Bovendien hadden we een gids, we zaten in de Duitse bus, die uit Thailand kwam en de Duitse taal niet echt machtig was. Kortom we zijn echt heel blij dat we op de Noordkaap geweest zijn, maar als we geweten hadden dat de terugreis zo lang zou duren hadden we misschien voor een andere excursie naar de kaap gekozen. Maar zeker niet getreurd, het kan niet altijd strak blauw zijn aan de Noorse hemel, wel licht.

Nu zijn we op weg naar Tromso, morgen komen we weer door het Trollenfjord en gaan we met een ribbootje naar de Lofoten.

De 7e dag.

De boot meert aan in Kirkenes, het keerpunt van onze reis. Slechts 15 km van de Russische grens. Bij de haven worden we opgehaald door een busje dat ons naar het Sneeuwhotel brengt. Nu is dat er natuurlijk niet meer, maar in oktober gaan ze dat weer bouwen. De verkeersborden geven hun plaatsen weer in het Noors en Russisch. We zien dat er staat Moermansk !

Bij het hotel aangekomen worden we volledig ingepakt voordat we in ons rib bootje kunnen stappen. We gaan koningskrabben vangen. Die zijn hier in een fjord, dat in verbinding staat met de Barentszee uitgezet. Ze lopen op de bodem van het fjord ongeveer op 30 meter diepte. Stom als ze zijn kuieren ze zelf in een net waar een soort trechter in zit zodat ze er niet meer uit kunnen.

We waren jammer genoeg best snel bij de plek waar die val in het water hing. De kapitein hoefde alleen maar een net omhoog te takelen en kijken wat er in zat. We waren met 10 man dus werden er maar 5 krabben mee genomen. De rest werd teruggezet. Om een koningskrab mee aan wal te kunnen nemen moet zijn schild 13cm of meer zijn.

We snelden met onze buit naar de wal. Daar werd voorgedaan hoe je een krab moet doden en daarna prepareren voor consumptie. Mijn blik ging op oneindig en mijn verstand op nul. De gids verzekerde ons dat hij bij de eerste messteken in zijn hersenen meteen dood was. Wel kon hij nog wat zenuwtrekken hebben zodat we goed op moesten letten hoe we ze vast hielden voor onze triomfantelijke foto met jachttroffee!

Na het fotomoment werden ze dus klaar gemaakt voor consumptie. Alleen de poten en de dijen worden gegeten. Ze gaan in een ketel en worden dan in een klein laagje water gestoomd. Na ongeveer 20 minuten werden we dan ook voorzien van de aller heerlijkste en super verse krabpoten.

Daarna terug naar de boot, de terugreis begint. Morgen heel vroeg op, om 5.30 ontbijt op de Noordkaap.

De 6e dag

Vandaag een druk programma. We hebben 2 excursies gepland staan. In de voormiddag gaan we op vogelsafari.In Honningsvag gaan we van boord en verder met de bus naar Gjesvaer. Daar mogen we op een kleinbootje stappen om naar de Gjesvaerstappen te varen. Een natuurreservaat. We hebben veel verschillende vogels gezien, o.a de papegaaiduikers, de zee arend, aalscholvers en div. Soorten meeuwen. Op een klein eilandje verderop lagen de zeehonden lekker in het zonnetje. En dat in het topje van Noorwegen.

Op de terugweg naar de bus passeerden we het skollsfjord. Een fjord dat in de winter niet bevriezen kan omdat de invloed van de warme golfstroom hier erg groot is. Het landschap ziet er wel heel ruig uit, er groeit geen enkele boom en er ligt nog best veel sneeuw. Ook zitten er hier geen muggen. Dit ter geruststelling van Roos. Het was een prachtige ervaring.

In de middag, 1 haven verder,mochten we weer van boord. De bus bracht ons naar een Sami familie. Bij ons hoor je nog vaak Lappen zeggen, maar dat is eigenlijk niet de juiste benaming. Zij leven in de zomer in het Noorden van Noorwegen en hoeden hun rendieren dan hier. In de winter trekken ze weer naar het zuiden. We werden ontvangen in een grote tent, een lavvu, het vuurtje brandde lekker en we kregen een heerlijk kopje rendierenbouillon. Ze vertelden van alles over hun cultuur. Erg interessant. Op de foto's zie je hun klederdracht. De muts van de man wijst de 4 windrichtingen aan en kan naar binnen geklapt worden zodat het een kussen is. De wieg die ze laat zien is gemaakt van hout en overtrokken met rendier leer. Aan het patroon van de draaghengsels kun je zien of er een jongen of een meisje in ligt. De jas die de man aan heeft is gemaakt van rendier vel en biedt nog warmte bij -40°. Deze jas kan wel 30 jaar mee gaan. De trommel werd vroeger bespeeld door de shaman, aan hem werder ook boven normale krachten toe geschreven.

Na een uurtje konden we natuurlijk ook souvenirs kopen en bracht de bus ons weer terug naar het schip dat inmiddels in de volgende haven , de haven van Mehamn, op ons wachtte. Net op tijd terug voor het avondeten. Noor gaat het deze reis vast niet meer koud krijgen, ze kan zich heerlijk wikkelen in een originele sami deken.

Vannacht varen we richting Kirkenes, waar we om ongeveer 9.00 uur aankomen en waar dan rond 12.00 de richting zuidwaarts weer wordt ingezet.

De 5e dag

Vandaag richting Tromso. Het moet heel wat zijn, immers het wordt ook wel het Parijs van het Noorden genoemd. Wij zijn vast van plan eens flink te gaan shoppen! Onderweg varen we langs Finnsnes, weer een foto met hele andere kleuren blauw! Op de foto zie je de Gisund brug.

Toen we in Tromso aan meerden viel er wat lichte regen en zag het er best troosteloos uit. We zijn de stad ingelopen, maar vonden geen Champs d'elysee, Sacre Coeur of Notre Dame of de Pont Neuf. Wel troffen we een winkelstraat met even veel shops als Deurne of al? places. En er waren idd 3 kerken. Eentje stond in de steigers, de Tromso Domkerk, en de andere was de Var Frue Kirke. Deze laatste is in 1252 gebouwd en werd in de Middeleeuwen de onze lieve vrouw bij de heidenen kerk genoemd. Hier is de meest Noordelijke grens van christelijk Noorwegen.

Natuurlijk was er ook een brug. Deze is 1052 meter lang. Aan het einde van deze brug lag nog een kerk, de Ishavskatdealen. Aangezien hier geen metro is hebben we die niet bezocht.

In de haven moet een standbeeld staan van Amundsen. Veel poolexpedities vertrekken vanuit hier. We konden hem niet vinden.

Kortom, het was een troosteloos stadje. Noor is toch nog in staat geweest om de plaatselijke middenstand te sponseren.

Nu varen we langs de Lyngense Alpen. Op een van de foto's zie je ze liggen. Morgen bereiken we ons eigenlijke doel. De Noordkaap!

De 4e dag

We moesten erg vroeg uit de veren. Tussen 7.00 en 8.00 passeren we immers de poolcirkel. Dat wil je niet slapende doen. Om 7.15 en41 seconden was het zover. Op de poolcirkel staat een soort van wereldbol die de exacte plaats markeert. Net voor de overgang ligt een berg, de Hestmannen. Die bewaakt de poolcirkel bij de Pooldag en poolnacht. Verder op is vanaf zee de op een na grootste gletsjer ,de Svartisen, te zien. Om 11.00 was er een ceremonie aanboord om ons officieel welkome heten in het gebied van de middernachtzon. De God Noord was gister zeker ook in geschept bij de godsterminal, hij verscheen aan ons op dek 7. Als je wilde werd je door hem officieel verwelkomt. Je kreeg dan een flinke schep ijs achter je trui in je nek gestort. Daarvoor kreeg je dan een certificaat. Nou...ons niet gezien en het certificaat kregen we toch.

In de middag gingen we aan wal in Bodo. Daar stond onze 1e excursie op het programma. We gingen in een zodiac naar de Saltstraumen, een zee engte waar 4x per dag tussen eb en vloed 32 miljoen kubieke meter water met een snelheid van 29 km per uur door heen word gestuwd. Dat levert een grote stroming en diverse draaikolken op. Onderweg zagen we nog hoe de bergen hier bestaan uit diverse aardlagen en in de fjord zagen we ook nog een jonge zeearend vliegen.

Weer aan boord werd de reis vervolgd richting de Lofoten. In Svolvar konden we even aan land. Aan het havenhoofd staat eenstandbeeld van een vissersvrouw die haar man uitzwaaien en hem een behouden vaart wenst, het oversteken van het Vestfjorden was geen kleinigheid. Achter haar zie je een heleboel rekken waar de stokvis hangt te drogen. Een blinde zou zeggen bij het passeren hiervan: " Goede morgen dames".

De dag is nog niet ten einde. Bij de afvaart werd omgeroepen dat we rond middernacht nog het Trollenfjord in gingen varen. Een fjord dat bewaakt wordt door de oppertrol. Het is een doorgang van 80 meter en loopt dood. Dus de kapitein mag zijn kunstje vertonen en het schip op het einde keren. Het was adembenemend. We hebben er dan ook een heus trollenlikeurtje op gedronken. Het was zijn prijs meer dan waard. Het kostte maar €9,90, wat echt goedkoop is, een glas wijn is gemiddeld wel €13,00. Jullie begrijpen wel dat wij geen wijnarrangement hebben. We houden het op water, met en zonder bubbels.

Morgen richting Tromso.